Jeugd spot vogels in Haaksbergerveen
Met de verrekijker om hun nek lopen 5 kinderen door het Haaksbergerveen, op zoek naar de blauwborst. Het roodborstje kennen deze kinderen allemaal als gewone tuinvogel, maar ze zouden ook graag de blauwborst in de kijker krijgen en daarvoor moet je naar een veengebeid. Onder begeleiding van Henk Leever maken ze een wandeling door het Haaksbergerveen waarbij elke vogel op zicht of geluid bij naam genoemd wordt. Het doel voor vandaag is de blauwborst. De blauwborst is een kleine zangvogel, waarvan het mannetje een blauwe kin en borst heeft. Vanaf maart is deze vogel weer te zien in natte, insectenrijke gebieden zoals het Haaksbergerveen. Als de blaadjes nog niet aan de bomen zitten, is hij dan geregeld goed waar te nemen, zingend vanaf een hogere berkentop. Henk heeft zijn oren dan ook op 'scherp' staan, hopend een blauwborst te horen.
Meteen vallen de grauwe ganzen in dit gebied op, die onrustig overvliegen. De fitis laat overal zijn liedje horen, van hoog naar laag een soort: 'Hiep, hiep, hiep....hoera'-deuntje. Het kleine, bruin-gele vogeltje wordt ook met de kijker gespot, evenals de tjiftjaf die er qua uiterlijk veel op lijkt, maar voortdurend slechts zijn eigen naam roept: Tjif-tjaf...tjif-tjaf.
Terwijl de vogelspotters hun kijkers op twee eekhoorns hoog in de bomen gericht houden, schieten de mountainbikers langs hen heen. Een nieuwsgierige mountainbiker kijkt ook omhoog...Wat is daar te zien? Hij botst onfortuinlijk tegen een paaltje en valt op de grond. Gelukkig staat hij weer snel op en moet er zelf om lachen, mountainbiken en vogels spotten...geen goede combinatie.
We horen wel boomklevers, boomkruipers, zanglijster, winterkoning, fazant, vink, koolmees, rietgors en pimpelmees. We lopen wat verder het veen in, struinen alle berkentoppen af. Maar geen blauwborst. Hoog in de lucht zien we een buizerd die zweeft op de thermiek en daarbij lastig gevallen wordt door kokmeeuwen. Na een korte pauze gaan we door een wat meer open gebied, waar je meer zicht hebt op het water. Hier zien we een broedende gans en dan opeens...er ligt een adder langs het pad! Het is dan wel geen blauwborst, maar toch zeker net zo 'vet'. De adder ligt zich in de zon op te warmen. Er worden voorzichtig wat foto's gemaakt en de adder wordt goed bekeken, je kunt z'n kop en z'n ogen duidelijk zien!
Tot slot lopen we nog een keer het paadje in dat we aan het begin ook zijn ingelopen, daar liggen ook nog twee adders, maar helaas geen blauwborst, daarvoor moeten de kinderen dan nog maar eens een bezoek aan het Haaksbergerveen brengen!
